Muziek, Maestro!

Hier zit niet veel muziek meer in. Op deze foto wordt deze Maestro opgehaald om definief recycled te worden.

De meeste onderdelen van deze auto helpen diverse andere Maestro's weer op weg.

Austin Gipsy junk

Deze Austin Gipsy zal echt niet meer op eigen kracht de weg op gaan

Er zitten wel genoeg bruikbare onderdelen op om een andere Gipsy op weg te helpen

De remcylinders zijn niet meer bruikbaar

Een deel van het plaatwerk is nog aanwezig

Zelfs de voorbank is nog bruikbaar.

 De motor wordt verwijderd en goed bewaard. 

 De tussenbak mag ook als reserve in een hoekje liggen

 Het chassis wordt in handzame stukken gezaagd. er zit vrijwel geen roest in. Let ook op de perfecte las, die zelfs na vijftig jaar nog blauw is. Geen spatje roest! Jammer om naar het oud-ijzer te brengen, maar een verrot Flexitor Gipsy-chassis is een zeldzaamheid.

Natuurlijk worden ook de Flexitor-rubber veren bewaard en wat overblijft is een paar honderd kilo oud-ijzer voor de oud-ijzer man.

Najaarsrit Austin Morris Riley Wolseley register

De AMRWR-Najaarsrit in Harfsen was weer een groot succes. Zelfs het weer was prachtig en de deelnemers konden genieten van felle herfstkleuren. De rit ging langs mooie landschappen en eindigde bij Riverhouse Mini's.
Bekijk hier meer foto's

Austin Metro 1300

Mijn eerste woordje was (echt waar) ‘Auto’. Vanaf dat ik kon spelen speelde ik met speelgoedauto’s. In mijn tienerjaren heb ik een tijdje wedstrijd gekart. Toen op 14 jarige leeftijd begonnen met (classic mini) bestuurbare auto’s. Op mijn 16e voor de studie Autotechnisch Specialist gekozen.

Zomer vorig jaar maakte ik voor het eest kennis met een BMC barn find. De mensen die op 11 september de zomerrit hebben meegereden hebben dit ook nog kunnen zien.

Guy Houten was destijds mijn scouting staflid en wij gingen helpen met een BBQ om zo ons zomer kamp bij elkaar te sparen.

Toen ben ik als 16 jarige(!) begonnen met het opknappen van een Austin Mini Van, met behulp van een werkplaatshandboek , internet en een telefonische hulplijn (Chris Linford) is het me gelukt deze op de weg te brengen voor Guy Houten. Bij het carrosseriebedrijf waar de Van werd gespoten stond een witte Austin Metro, en na wat rond te vragen bleek deze van zijn 85 jarige schoonmoeder te zijn (intussen had ik zelf een opknap Mini Chelsea gekocht)..

En ja hoor, afgelopen december belde het carrosseriebedrijf naar Guy. Of hij de Metro 1300 met 82942 km op de klok wou overnemen.. toen ik hier hoogte van kreeg heb ik mij de Metro op 17 jarige leeftijd min of meer geclaimd en voila 3 dagen later stond hij in onze eigen garage.

Toen werd het nodig tijd om van de hooischuur een echte leuke hobbyruimte te maken.

Natuurlijk is dit steeds met stapjes gegaan: eerst veel gereedschap, daarna een lasapparaat en op het laatst zelfs een hefbrug…

Ook heeft Guy me zo gek gekregen om de Metro (niet opgeknapt) op een trailer te zetten en naar Waalwijk te gaan, de Metro bestond immers 30 jaar en dat moest gevierd worden.

Aan de witte Metro waren toch de nodige mechanische dingen kapot: een koplamp was kapot , sloten waren geforceerd, remzuigers vastgeroest, bumpers wat gekrast, ook ontbrak er een spiegel en zat de ruitenwisser motor vast. Allemaal kleine dingen zou je zeggen, maar als je gaat zoeken naar de onderdelen kom je toch op een relatief hoog bedrag uit. Toen was de beslissing snel gemaakt. Ik wist in Heerlen nog een Metro 1300 te staan met een slechtere carrosserie, maar wel met alle onderdelen die ik nodig heb om mijn witte Metro tip top te maken. De 1300 motor krijgt de eer om in mijn Mini te gaan en de carrosserie mag ongestoord achter in de tuin verblijven.

Sommige van jullie hebben kunnen zien dat het interieur inmiddels uit de metro is gehaald, en al diverse laswerkzaamheden zijn uitgevoerd. Ook is de binnenkant opnieuw in de lak gezet.

Binnenkort heb ik alle kwaaltjes van de 21 jarige Metro verholpen en ga ik lekker ermee naar school en natuurlijk zo veel mogelijk evenementen. Dus mensen onthoudt het: ik kom het Metro offensief versterken !

Levi Bovens